Diagnose en behandeling aneurysma van de aorta

(AAA ofwel triple-A /A3)

Inleiding

Deze folder geeft u een globaal overzicht van de klachten en behandelingsmogelijkheden van een verwijding (aneurysma) van de buikslagader (aorta abdominalis). Het is goed u te realiseren dat voor u persoonlijk de situatie anders kan zijn dan beschreven.

Wat is een aneurysma?

Een aneurysma is een plaatselijke verwijding van een slagader. Deze verwijding ontstaat door een zwakke plek in de wand van een bloedvat. Een aneurysma ontstaat ongemerkt en groeit geleidelijk. Meestal veroorzaakt het geen ernstige klachten en wordt het bij toeval ontdekt. Een aneurysma kan in elke slagader in het lichaam voorkomen, maar komt het meeste voor in het "buik-deel" van de grote lichaamsslagader (de aorta).(ter hoogte van of onder navelniveau)

Bij elke hartslag wordt een hoeveelheid bloed onder druk (de bloeddruk) uit de hartkamer in de aorta gepompt. Dit zorgt voor een soort golfbeweging in de bloedvatwand die zich voortplant tot in de kleine slagaderen. (op deze manier kun je de "hartslag voelen" ter hoogte van de polsslagader). Bij elke hartslag zet het bloedvat even kort uit om daarna weer terug te komen tot zijn normale omvang. Naarmate het bloedvat ouder wordt raakt het iets van deze elastische eigenschappen kwijt er reageert wat schokkeriger op de hartslag. (het uitzetten om de bloeddrukgolf op te vangen gebeurt minder soepel). Er ontstaan kleine haarscheurtjes aan de binnenbekleding van de slagader. Cholesterol kan zich via deze haarscheurtjes opstapelen in de bloedvatwand en met kalk neerslaan tot harde "kalkplaten" (slagaderverkalking). De elasticiteit van de bloedvat wand neemt af. Langzaamaan rekt het bloedvat uit tot een groter volume. Op de plaats van deze verwijding is de vaatwand dus uitgerekt en dunner geworden. De steeds dunner wordende bloedvatwand vormt een zwakke plek waarin een scheur kan ontstaan met als gevolg een gevaarlijke bloeding. Hoe groter het aneurysma (met name een dwarse diameter van meer 6 cm), hoe groter de kans op scheuren.

Aan de binnenzijde van het aneurysma is de bloedstroom verstoord. Door turbulentie (werveling / draaikolkeffecten) kan een stolsel vormen waarin zich ook cholesterol en andere vetten verzamelen. Dit "stolsel" zorgt echter niet voor bescherming van de bloedvatwand tegen scheuren. Een enkele keer kan een stukje van dit stolsel (embolie) los raken en meegevoerd worden naar een kleiner bloedvat verder stroomafwaarts. Dit kleinere bloedvat kan dan plotseling door dit stolsel worden afgesloten. Hierdoor krijgt het lichaamsdeel of orgaan, dat van dit bloedvat afhankelijk is, geen of onvoldoende bloed.

Het ontstaan van een aneurysma

Een aneurysma ontstaat als gevolg van slagaderverkalking (atherosclerose). Bekende risicofactoren voor slagaderverkalking zijn roken, hypertensie (hoge bloeddruk), diabetes mellitus (suikerziekte) en een te hoog cholesterolgehalte van het bloed. Het feit dat met name oudere mannen te maken krijgen met een aneurysma komt omdat deze factoren bij hen meer voorkomen.

Maar atherosclerose is niet de enige oorzaak, er zijn waarschijnlijk ook andere factoren van belang voor het ontstaan van een aneurysma. Erfelijk bepaalde stoornissen in de opbouw en stevigheid van de vaatwand, kunnen bijvoorbeeld leiden tot het ontstaan van aneurysma’s op jeugdige leeftijd. Naast afwijkingen in opbouw en stevigheid van de vaatwand spelen mogelijk ook bepaalde ontstekingsreacties een rol. Daarnaast is uit onderzoek gebleken dat bij mannen met een aneurysma van de buikslagader ook hun broers een verhoogde kans hebben op het ontwikkelen van een dergelijk aneurysma.

Het aneurysma van de aorta abdominalis

Een verwijding van de buikslagader wordt in medische termen een ‘Aneurysma van de Aorta Abdominalis’ (kortweg AAA / "A3") genoemd. De normale aorta heeft in de buik een doorsnede van ongeveer twee centimeter. Is de doorsnede meer dan drie centimeter, dan spreken we van een aneurysma. Een verwijding in de buikslagader is een verraderlijke aandoening, omdat het zeer geleidelijk ontstaat en meestal langzaam groter wordt. De snelheid waarmee een aneurysma groeit is verschillend. Daarbij zijn er meestal weinig of geen klachten, zodat de meeste mensen met een aneurysma er geen weet van hebben.

Soms kan in de wand van het aneurysma een scheur (ruptuur) ontstaan, met als gevolg een levensbedreigende bloeding. Hoe groter het aneurysma, des te groter het risico van een ruptuur. Hoewel meer factoren een rol spelen, zoals bijvoorbeeld een hoge bloeddruk, is gebleken dat de kans op een ruptuur zeer klein is (minder dan 2 % per jaar bij een aneurysma kleiner dan vijf centimeter). Wordt het aneurysma van de buikslagader groter dan zes centimeter, dan neemt de kans op scheuren snel toe (afhankelijk van de groeisnelheid van het aneurysma, kan de kans op scheuren toenemen tot 10 % per jaar).

Klachten

Een aneurysma van de aorta abdominalis (AAA) geeft in principe geen klachten. Meestal wordt een aneurysma dan ook bij toeval ontdekt, wanneer om andere redenen ( bv. een rijbewijskeuring) een onderzoek plaatsvindt. Zo kan bij lichamelijk onderzoek van de buik boven de navel een kloppende zwelling gevoeld worden. Maar meestal komt een aneurysma aan het licht bij een echografie of röntgenonderzoek van de buik. Een enkele keer veroorzaakt het aneurysma van de aorta abdominalis vage rugklachten en pijn in de buik. Dit kan betekenen dat het aneurysma dreigt te scheuren (dreigende ruptuur).

Een ruptuur van een aneurysma (“acuut A3”) is een dramatische gebeurtenis, die veel patiënten niet overleven. De ruptuur veroorzaakt heftige buik- of rugpijn, een grote kloppende zwelling in de buik en een verbloedingsshock. De helft van de patiënten met een ruptuur van een aneurysma overlijden voor zij het ziekenhuis bereiken. Van de patiënten die wel in het ziekenhuis komen en een spoedoperatie ondergaan overlijdt de helft. Kortom, slechts één op de vier patiënten overleeft een ruptuur van een aneurysma.

Een aneurysma van de buikslagader wordt wel ‘een tijdbom in de buik’ genoemd. Dit is een begrijpelijke, maar onjuiste vergelijking. Er is geen tijd aan te geven waarop een aneurysma gaat scheuren. Bovendien hebben veel mensen een aneurysma, zonder dat zij daar ooit problemen mee krijgen.

Onderzoek van het aneurysma

CT_scan_aneurysma

Een echografie is een uitstekend onderzoek om een aneurysma op het spoor te komen, de grootte te bepalen en ook de groei te vervolgen. Dit onderzoek is niet belastend, pijnlijk of schadelijk. Wordt een operatie overwogen voor een aneurysma van de aorta abdominalis, dan zal vaak een CT-scan van de buik gemaakt worden (zie foto links). Dit is belangrijk om de ligging van het aneurysma ten opzichte van de zijtakken van de aorta en het verloop van het aneurysma in beeld te brengen. Omdat tijdens een buikoperatie ter vervanging van het aneurysma door een kunststofprothese de bloedsomloop tijdelijk wordt afgeklemd ter hoogte van de bovengrens van het aneurysma is het van belang te weten of het aneurysma onder de aftakkingen naar de nieren ophoudt. Immers de operatie van een aneurysma dat zich naar boven toe boven het niveau van de nierslagaders uitstrekt is een ingewikkeldere ingreep. De tijdelijke afklemming van de aorta boven de nierslagaders kan gepaard gaan met meer complicaties omdat de nieren dan eveneens tijdelijk geen bloed krijgen (nierschade en soms nierinsufficientie). Bovendien moeten de nierslagaders in dat geval opnieuw worden aangesloten op de nieuwe kunststof prothese.


angiografie_uitleg

Een bloedvatfoto (angiografie; zie foto links) of de tegenwoordig vaker gebruikte MRI-scan (MR-angiografie) kan daarnaast ook bijkomende informatie opleveren over varianten van aftakkende bloedvaten; bijv. naar de nieren. Dit onderzoek kan de vaatchirurg tevens informeren of de vorm en plaats van het aneurysma eventueel in aanmerking komt voor de plaatsing van een "endoprothese" (zie verderop in de tekst) welke wordt geplaatst middels een kleinere operatie via een bloedvat in de lies.

Zoals te zien op de foto (klassieke angiografie) is de buikslagader te wijd maar wordt de werkelijke diameter echter nog onderschat ( rode stippellijn) omdat er aan de rand nog een dik stolsel zit wat een deel van het bloedvatvolume inneemt.


De behandeling van een aneurysma van de aorta abdominalis

Als er een aneurysma van de aorta abdominalis is vastgesteld dan kan een operatie worden overwogen. Dit is een zware operatie met een kans op grote complicaties en soms zelfs overlijden. De operatie kan met een groot bloedverlies gepaard gaan en de belasting voor hart en nieren is tijdens de operatie aanzienlijk. Van alle patiënten overlijdt ongeveer 5 % als gevolg van de operatie. Daarom moet afgewogen worden of de kans op een ruptuur opweegt tegen het operatierisico. Is het aneurysma nog klein (onder de 5 cm), dan wegen de voordelen van een operatie niet op tegen de nadelen. Wel zullen de risicofactoren aandacht moeten krijgen (roken stoppen, dieet en behandeling van hoge bloeddruk, diabetes mellitus en een te hoog cholesterol).

De groei van het aneurysma wordt echografisch vervolgd. Er wordt alleen geopereerd wanneer de kans op een scheur in de wand groot is. In de regel is dit met een doorsnede van het aneurysma boven de 5,5 cm het geval. Toch is niet alleen de absolute omvang van belang, maar ook de snelheid waarmee het aneurysma groeit. Wanneer het aneurysma sneller groeit dan gebruikelijk kan dat een reden zijn om al bij een kleinere omvang een operatie te overwegen.

De operatie

crossclamp_aortab2

De operatie vindt plaats via een insnede in de buik vanaf het maagkuiltje tot aan het schaambeen. Om een nieuwe bloedvat-prothese te kunnen inhechten wordt de bloedsomloop tijdelijk afgeklemd net onder het niveau waar de slagaders naar de nier zich afsplitsen (gele pijl op foto rechts). Op deze manier treedt er zo min mogelijk schade aan de nieren op. Indien dit technisch niet mogelijk is moet in sommige gevallen de aorta toch op een hoger niveau tijdelijk worden afgeklemd. Daarnaast moet ook de bloedsomloop naar beide benen tijdelijk worden afgesloten (pijlen op foto rechts).


stolsel_aneurysma_va

Bij een operatie wegens een Aneurysma van de Aorta Abdominalis (AAA) wordt na afklemmen van de aorta het slechte gedeelte van het bloedvat in de lengte opengeknipt en opengevouwen. Het vettige stolsel wordt eruit gehaald (zie foto rechts).


buisprothese

Een kunststofprothese (vaatprothese) wordt ter vervanging ingehecht (foto rechts). Bovenaan wordt deze aangesloten aan het nog "gezonde"deel van de aorta. Is het aneurysma beperkt tot de buikslagader, dan wordt een ‘buisprothese’ ingehecht, loopt het aneurysma door tot in de slagaders naar het bekken of de benen dan zal een ‘broekprothese’ (een buis met 2 poten) gebruikt worden.


broekprothese_inhecht

Voor deze operatie wordt de gehele buik opengemaakt (van maagkuiltje tot schaambeen). In een enkel geval zal gekozen worden voor een benadering vanuit de zijkant / de flank.

Bij een noodzakelijke spoedoperatie wegens een scheur (ruptuur) van een AAA is de operatie procedure hetzelfde. Vanwege het bloedverlies echter is de kans op complicaties of sterfte als gevolg van de operatie vanzelfsprekend groter.


Andere behandelingsmethode: Endovasculaire behandeling met uitvouwbare endoprothese

endoproth

Naast de gebruikelijke buikoperatie bestaat er sinds enkele jaren een nieuwe behandelingsmethode. Hierbij wordt via een kleine operatie in de lies een kunststof vaatprothese (endoprothese) in opgevouwen toestand via de liesslagader opgeschoven tot in de buikslagader. Daar wordt de endoprothese uitgevouwen. Deze endoprothese verstevigt dan de uitgerekte bloedvatwand. Deze methode kan uitsluitend worden toegepast indien het aneurysma aan een aantal voorwaarden voldoet. Zo mag het aneurysma bijvoorbeeld niet te bochtig zijn en moet er genoeg plaats zijn om de endoprothese te kunnen verankeren. Ook mogen de liesslagaders niet te nauw of gekronkeld zijn. Daarom komt niet iedereen in aanmerking voor deze behandeling.

Het voordeel van deze nieuwe behandeling is dat het een minder zware operatie is dan de operatie via de buik. Daardoor is de opnameduur korter, het verblijf op de intensive care unit niet altijd noodzakelijk en het herstel verloopt sneller. Ook lijkt de kans op complicaties of overlijden kleiner bij deze nieuwe procedure .

Maar er zijn ook nadelen: het is mogelijk dat tijdens de procedure de endoprothese niet goed komt te liggen, zodat er alsnog moet worden besloten tot de gebruikelijke operatie. Daarnaast kunnen de bij de buikoperatie mogelijke complicaties, zoals hartinfarct, afsluiting van de beenvaten en verlies van nierfunctie, ook bij deze operatieprocedure optreden. Verder is er nog onvoldoende bekend over de resultaten op de lange duur. Voorts kan er sprake zijn van lekkage langs de aansluiting van de endoprothese zodat er toch bloed in het aneurysma stroomt. Deze lekkage verdwijnt soms vanzelf, maar een enkele keer is aanvullende behandeling nodig. Ook blijft er een klein risico bestaan op alsnog scheuren van het aneurysma, ondanks de aanwezigheid van de endoprothese. Daarom is intensieve poliklinische controle en röntgenonderzoek noodzakelijk. In Nederland – en ook elders in de wereld – wordt onderzoek gedaan om te beoordelen welke van de twee behandelmethoden van het aneurysma van de buikslagader de voorkeur verdient.


Pijn na de operatie

Pijn wordt beschouwd als een signaal van weefselbeschadiging. Na een operatie is pijn onvermijdelijk, maar we doen al het mogelijke om deze te verzachten. Goede pijnstilling heeft veel voordelen: na de operatie kunt u beter slapen, eten en drinken en het herstel verloopt vaak voorspoediger.
Het beste is om de opkomende of niet acceptabele pijn direct te melden. Hoe langer u wacht, hoe moeilijker het is om de pijn te bestrijden. Ook is het belangrijk om aan de verpleegkundige of arts te melden of de pijnstillers goed, of juist niet goed helpen. Er kunnen dan passende maatregelen genomen worden.

Pijnmeting

U bent zelf degene die kan aangeven hoeveel pijn u heeft. Daarom vraagt de verpleegkundige u enkele malen per dag om de pijn met een cijfer aan te geven. Het cijfer ‘0’ houdt in dat u geen pijn heeft en de ’10’ is de ergste pijn die u zich kunt voorstellen.
Juist omdat pijn per persoon verschilt, is het belangrijk dat u dit zelf goed aangeeft. In rust kan de pijn acceptabel zijn, maar soms met doorademen, hoesten of bewegen niet. Wilt u dit ook aangeven?

Mogelijke complicaties van de buikoperatie

Geen enkele operatie is zonder risico’s. Zo is ook bij deze operatie de normale kans op complicaties aanwezig, zoals wondinfectie, longontsteking trombose of longembolie.

Bij operaties aan de buikslagader kunnen zich ook specifieke complicaties voordoen, namelijk een nabloeding of een bloedstolsel dat de vaatprothese of een beenslagader afsluit. Bij het optreden van een dergelijke complicatie moet vaak opnieuw geopereerd worden.

De operatie is een grote belasting voor het hart, zodat de kans op een hartinfarct met eventueel overlijden daaraan groter is dan bij andere operaties. Ook kan door de operatie de functie van de nieren verstoord raken. Dan is soms dialyse (kunstnierspoeling) na de operatie noodzakelijk. In veel gevallen herstelt de nierfunctie zich na enkele dagen.

Bij mannen kan het voorkomen dat na de operatie aan de aorta de erectie gestoord is, of dat, ondanks een normale erectie, de zaadlozing wegblijft. Dit kan tijdelijk zijn, maar is meestal blijvend van aard. De reden hiervan kan velerelei zijn o.a.. zenuwbeschadiging door de operatie hetgeen vaak niet te voorkomen is, marginale extra bloedstoevoer naar de penis door bestaande slagaderverkalking waarbij door plaatsing van de broekprothese geen directe aansluiting op deze bloedvaten meer bestaat en het bloed ahw via een "omweg" moet komen. In dit geval kan een erectiepil wellicht hulp bieden.

Uiteraard wordt er naar gestreefd de risico’s zo klein mogelijk te houden. Daarom wordt u voor de operatie veelal nog door een internist, cardioloog of longarts onderzocht en worden er vele voorzorgs­maatregelen genomen

Na de operatie

De operatie voor een aneurysma van de aorta abdominalis is een zware operatie. Wanneer U voor een A3 moet worden geopereerd moet u dan ook rekening houden met een ziekenhuisopname van 10 tot 14 dagen. Na de operatie wordt u intensief gecontroleerd op de intensive care unit of de uitslaapkamer (recovery).

Direct na de operatie bent u door een aantal slangen verbonden met apparaten. Dat kunnen zijn:

  • een of twee infusen voor vochttoediening
  • een slangetje in een slagader voor bloeddrukbewaking
  • een dun slangetje in uw rug voor pijnbestrijding
  • een sonde door uw neus, die via de slokdarm in de maag ligt en ervoor zorgt dat overtollig maagsap wordt afgezogen
  • een drain in uw buik voor afvoer van eventueel bloed en inwendig wondvocht
  • een blaascatheter voor afloop van urine

Afhankelijk van uw herstel na de operatie worden al deze hulpmiddelen verwijderd.

Geleidelijk aan in de loop van de dagen na de operatie gaat het drinken beter en gaat u via vloeibare voeding weer op vaste voeding over. Daar is geen vast schema voor. U krijgt de eerste dagen drinken en eten naarmate uw maagdarmstelsel dat kan verdragen.

Het ontslag en leefregels

Als alles goed gaat kunt u in het algemeen tien tot veertien dagen na de operatie het ziekenhuis verlaten. Bij ontslag krijgt u een afspraak mee voor de poliklinische controle. Wanneer u ontslagen bent uit het ziekenhuis zult u langzaam opknappen. U voelt zelf wat wel en niet kan. Als u weer thuis bent zult u merken dat u nog snel moe bent. Dit duurt vaak lang, soms een half jaar. Wanneer u weer helemaal van de operatie hersteld zal zijn, is moeilijk aan te geven.

Vaak zult U de eerste maanden medicijnen moeten gebruiken om het bloed dunner te houden. Daarnaast moet u er voor zorgen dat de atherosclerose zo min mogelijk toeneemt. Dit doet u door zo gezond mogelijk te leven: niet roken, zorg voor voldoende lichaamsbeweging en voorkom overgewicht. Als u suikerziekte, hoge bloeddruk of een te hoog cholesterolgehalte heeft, dan is behandeling hiervan noodzakelijk. Ook het trouw innemen van voorgeschreven medicijnen zoals bloedverdunners is erg belangrijk.

Patiëntenvereniging

Er is een ‘Vereniging van Vaatpatiënten’ die o.a. ook de belangen behartigt van patiënten met een verwijding van de buikslagader.

Het adres is:

Vereniging van Vaatpatiënten
Postbus 123
3980 CC Bunnik
tel: 030 – 659 4651

Bron

Bij het opstellen van deze brochure werd gebruik gemaakt van tekst uit de patientenfolder zoals opgesteld onder auspiciën van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde, uitgebreid met meerdere illustraties en/of tekst, door de webmaster van deze website.

Terug naar boven